Archowum tagów: polowanie

29 października uroczystym polowaniem „hubertowskim” rozpoczęto sezon polowań zbiorowych w żołyńskiej „Kuropatwie”. Jako jeden z licznych, zaproszonych gości byłem na tym polowaniu, bo polowania w tym kole mają piękną, zgodną z tradycją oprawę, a koło od lat pieczołowicie dba o zachowanie tradycji nie zapominając o najdrobniejszych szczegółach oprawy. Św.  Hubert nie był dla mnie łaskawy, bo nie dał mi okazji do pretendowania do tytułu „króla polowania” lub „króla pudlarzy”. Inaczej mówiąc, strzału nie dałem, a nawet więcej – nie widziałem czarnego zwierza, celny strzał do którego gwarantował pretendowanie do zaszczytnego tytułu „Króla”. Ale nie żałuję, bo atmosfera była sympatyczna, polowanie bezpieczne, prowadzący znakomicie kierował grupą dwudziestu myśliwych, a do pokotu dołożyliśmy jednego dzika, a więc nie powróciliśmy na przysłowiowych „lufach”.
Losowane kartki stanowiskowe z pomysłową graficzną oprawą przygotowane były specjalnie na ten dzień przez podłowczego Jana i zostały przez jego uczestników zachowane na pamiątkę.
Po polowaniu, przed stanicą myśliwską ks. Robert – czł. koła poświęcił okazałą tablicę pamiątkową kończącą uroczystości związane z 70. rocznicą jego powstania. 
A potem ułożono pokot, oddano ostatni hołd pozyskanej zwierzynie, wyróżniono medalami „Króla polowania” i „Króla pudlarzy” i posadzono ich na przygotowanych zwyżkach tronowych.
Biesiada myśliwska była jednocześnie uroczystym zakończeniem Jubileuszowego Roku 70-lecia koła i przed jej rozpoczęciem prezes koła wręczył dwa wyróżnienia kolegom z innych kół, którzy przyczynili się swoimi działaniami do wzbogacenia Jubileuszu Koła.
Biesiadowano później w Stanicy, przy suto zastawionych stołach, z zaproszonymi gośćmi i rodzinami myśliwych w koleżeńskiej, miłej atmosferze.
Darz Bór!!

Będąc „na dobrowolnej zsyłce” w Rakszawie, uczestniczyłem w polowaniu zbiorowym w żołyńskiej „Kuropatwie”, które zamknęło sezon polowań zbiorowych w bieżącym roku gospodarczym. Polowanie miało uroczystą oprawę. Zaczęło się zbiórką przy Hubertowskiej Kaplicy, ufundowanej przez koło, powitaniem kniei i odegraniem typowych dla tego typu wydarzeń sygnałów myśliwskich. A potem to już tylko łowy. Pogoda nie sprzyjała tego dnia myśliwym. Padał deszcz, momentami rzęsisty i naganka przemokła szybko przedzierając się przez liczne liściaste zagajniki i sosnowe młodniki. Pierwszy miot dał dwa dziki, warchlaka i wycinka, z dość dobrym orężem. Dwa następne puste mioty, ociekające wodą ubrania naganki zachęciły prowadzącego polowanie do jego skrócenia. Pokot ułożono na terenie siedziby koła, po czym zaproszono uczestników polowania do przestronnego wnętrza myśliwskiej stanicy, gdzie do wieczora ucztowano przy ogniu myśliwskiej watry.
Dziękuję zatem łowczemu i prezesowi „Kuropatwy” za dwukrotne umożliwienie polowania w Waszych pięknych  obwodach, życzę wszelkich sukcesów hodowlanych i pomyślnego wykonania zadań bieżącego roku gospodarczego.
Darz Bór!