Poletko Witka na Horodku Dolnym

Wydzierżawiony półhektarowy kawałek łąki na Horodku Dolnym służy od kilku lat jako poletko żerowe, głownie dla jeleni i saren, które mają swoje ostoje w okolicy Horodka Dolnego, Górnego i Na Mchach. Kiepska, zachwaszczona, zakwaszona, miejscami podmokła i gliniasta ziemia wymaga dużego trudu, aby coś na niej wyrosło. Wsiana na początku czerwca facelia na własny koszt Witka z przeznaczeniem na jesienne zgryzanie kompletnie się nie udała, a rzepa z ubiegłego roku została doszczętnie zgryziona. Całe poletko zostało zaorane i przygotowane pod zasiew rzepaku z niewielką enklawą rzepy. Pomagając Witkowi, bo jest tego naprawdę wart, wsiałem z moim niezawodnym pomocnikiem Wojtkiem 100kg unifoski w ostrą skibę, chociaż według norm należało wsiać dwa razy więcej. Norma siewna rzepaku wynosi 3,5-4kg na hektar, ale z powodu kiepskiej ziemi podwoiliśmy tę normę. Heniek Dębiński zajął się przygotowaniem poletka pod zasiew i w piątek do księżyca kończył talerzowanie oranki. Po wschodach należałoby przeprowadzić dwukrotny, maszynowy oprysk poletka przeciwko szkodnikom, z których najgroźniejszym jest połyśnica rzepakowa, zwana również pchełką buraczaną (szkodnik wielkości pchły i podobnie skaczący), który uszkadza szyjki korzeniowe wschodów i przeciwko chwastom, które zapewne zagłuszą uprawę powodując jej słaby wzrost i niepełne wykorzystanie nawozu. Jeżeli nie zrobimy tego, to będzie oznaczało, że godzimy się na uprawę perzu, rdestu ptasiego i innych chwastów, których zwierzyna niestety nie pobiera. Będę śledził tę uprawę i informował kolegów o jej stanie, a jeśli Zarząd wyasygnuje jakieś pieniądze na herbicydy i środki owadobójcze, będzie to z pewnością krok w dobrym kierunku. Gdyby nie parszywa pogoda w lipcu i na początku sierpnia, posiany trzy tygodnie wcześniej rzepak miałby liście takie, jak dorodne buraki cukrowe. Zielone pod śniegiem dają żer dla saren i jeleni w najtrudniejszy dla nich okres śnieżnej zimy.