Kolekcjonerskie rarytasy

Działający od 2009 roku w Królewskim Wolnym Mieście Sanoku – bo taką nazwę miasta zapisano w akcie lokacyjnym z XIV wieku – mincerz, Andrzej Budzicki, wrocławianin z urodzenia, ale od wczesnego dzieciństwa mieszkający w Sanoku niestrudzenie zaskakuje nas opracowywanymi i bitymi przez siebie numizmatami. Współdziała z miejscowym Muzeum Budownictwa Ludowego, w którym zaczął wybijać ręcznie kwartniki skansenowskie, chętnie nabywane przez licznych w sezonie turystów. Potem zrodził się pomysł projektowania i bicia własnych monet i medali okolicznościowych, mających charakter kolekcjonerski. Promują one Sanok i region bieszczadzki, bowiem w swojej treści nawiązują do miejscowych tradycji, nazewnictwa i historii. Wydał dotychczas około stu różnych numizmatów, z których duża część zaspokaja potrzeby różnorakich firm i instytucji z okazji jubileuszy, rocznic, świąt i lokalnych wydarzeń.
W ostatnich dwóch latach wydał kilka pozycji, które dotyczą fauny i flory Bieszczad, w szczególności wielkich ssaków łownych, będących pod ochroną gatunkową: niedźwiedzia brunatnego, rysia, wilka i żubra. Kolekcję tę uzupełnia żmija zygzakowata i łowna kiedyś wiewiórka. Wszystkie z wymienionych numizmatów mają po kilka wersji; bite są w mosiądzu, mosiądzu patynowanym, różnią się rewersem i są monetami lub medalami. Dowcipne nazwy nominałów nawiązują do bieszczadzkich, trudnych niekiedy charakterów (zakapior – ulubiona nazwa jednostki monetarnej mincerza), treści rysunku na awersie (50 żubrów) i tworzą ciekawe, z humorem potraktowane okoliczności towarzyszące wydaniu określonych pozycji.
Najnowszym opracowaniem Andrzeja Budzickiego, przewidzianym do emisji na początku przyszłego roku jest patron myśliwych  święty Hubert, bity w trzech wersjach: jako moneta o nominale 1 talara sanockiego (mosiądz, z herbem Sanoka i reliefem fragmentu Sanockiego Rynku na rewersie oraz identyczna moneta bita w mosiądzu patynowanym) i medal z herbem sanockiego mincerza na rewersie, bity w mosiądzu patynowanym.
Jako ciekawostkę do tej pozycji dodać należy, że pierwowzorem postaci św. Huberta jest rzeźba z miejscowości Potok, będąca przysiółkiem Rakszawy koło Łańcuta. Tam, przed budynkiem modrzewiowego dworu Gozdowiczów była ustawiona XIX-wieczna cynowa figura św. Huberta autorstwa nieznanego artysty, którą w 1962 roku, ze względu na postępujące zniszczenia przeniesiono do parku łańcuckiego zamku. Stempel awersu wykonano na podstawie przedwojennej fotografii rzeźby ze wszystkimi szczegółami i detalami, których część nie dotrwała do czasów dzisiejszych. Figura jest znacznie uszkodzona i wymaga zabiegów konserwatorskich.
Wszystkich kolekcjonerów odsyłam na stronę internetową sanockiego mincerza www.mincerz.com.pl  na której zamieszczony jest m.in. katalog wydanych dotychczas numizmatów z dokładną charakterystyką każdego z nich. Na stronie tej zainteresowani znajdą również dane kontaktowe, niezbędne w przypadku składania konkretnego zamówienia określonych pozycji. Niektóre numizmaty, kojarzące się z łowiectwem dostępne są już tylko w obrocie wtórnym, na aukcjach internetowych lub poprzez wymianę kolekcjonerską.
Na zdjęciach przedstawiono talary św. Huberta w dwóch wersjach oraz wersję medalową, a także sześć numizmatów z chronionymi ssakami łownymi, przy czym żubr przedstawiony jest w dwóch wersjach. Pokazano zarówno ich awersy jak i rewersy pomimo tego, że niektóre z nich są powtarzane na kilku oddzielnych egzemplarzach. Kolekcję uzupełnia bieszczadzka wiewiórka, która chroniona w Polsce jest w wielu krajach nadal zwierzęciem łownym.